Bu aralar türküler etrafımı sarar oldu. Bir ondan bir bundan, yöre yöre dolaşıp Anadolu’nun güzel lezzetleri tatmaya çalışıyorum. Türkülerin niceliği üzerinde kelam etmek haddimi aşar aşmaya da ancak üzerimdeki izlerine temas etmem daha makul olacaktır.

 

Toprak kokar derler ya benim için de böyledir; türküler. Sanki, Hz. Adem’in yaratıldığı mayamız olan toprak lezzeti var kokusunda. Zaman zaman o toprak Anadolu toprağı mı acaba diye düşündüğüm bile oluyor, ne saklayayım. Bazen Anadolulu olanı da kesmiyor türkülerin, bir Azerbaycan’da nefesleniyorum, bir Rumeli’nde, bir bakıyorum, Kerkük’teyim. Yine saklamayayım, hepsi ayrı bir nimet, ayrı bir zenginlik; memleketimin havaları bir başka dolduruyor ciğerlerimi, değmeyin gitsin.