Bu
aralar türküler etrafımı sarar oldu. Bir ondan bir bundan, yöre yöre dolaşıp
Anadolu’nun güzel lezzetleri tatmaya çalışıyorum. Türkülerin niceliği üzerinde
kelam etmek haddimi aşar aşmaya da ancak üzerimdeki izlerine temas etmem daha
makul olacaktır.
Toprak
kokar derler ya benim için de böyledir; türküler. Sanki, Hz. Adem’in
yaratıldığı mayamız olan toprak lezzeti var kokusunda. Zaman zaman o toprak
Anadolu toprağı mı acaba diye düşündüğüm bile oluyor, ne saklayayım. Bazen
Anadolulu olanı da kesmiyor türkülerin, bir Azerbaycan’da nefesleniyorum, bir
Rumeli’nde, bir bakıyorum, Kerkük’teyim. Yine saklamayayım, hepsi ayrı bir
nimet, ayrı bir zenginlik; memleketimin havaları bir başka dolduruyor
ciğerlerimi, değmeyin gitsin.