Bugün benim nasibime Istanbul Musikîleri'nden poyraz düşmüştü. Gözlerim de kapakları da ekseriyetle olduğu gibi mesaideydi ama ben dalmışım. Öyle dalmışım dediysem, arkamda sırtını yeşilliğe dayamış pudra kıvamında sarı tonlu kumsal; önümde yeşille mavinin turkuazlaştırdığı, “içimdeki tüm güzellikleri gör” dercesine cammisal tadıyla berrak su birikintisini seyr halindeyim zannetmeyin.

Şu tepenin düzü yoktur,
Aşığı var, sazı yoktur,
Cihanı gezip dolaştım
Mevsiminde yazı yoktur.